در این فیلم ما شاهد یک جور تنهایی هستیم که باعث آن اتفاق تلخی است که در طول فیلم شاهد روایت آن هستیم. اتفاقی که شاید حکم نابودی یک نفر را امضا کند، اما هستند کسانی که با کمی امید به زندگی پیش رو، میتوانند از این مخمصه خلاص شوند. در اوایل فیلم که خبر مرگ برادرش به لی (کیسی افلک) داده میشود، میبینیم که شخصیت آرام و درونگرای “لی” در این سکانس به نمایش در می‌آید که البته شاهد آن در طول روایت فیلم میباشیم اما باید به آن اشاره داشت که این تغییرات کوچکی که در لی شکل میگیرد بسیار “چشمگیر” است، اما طرف دیگر داستان “پاتریک” (لوکاس هیدگس) قرار دارد، پسری با شخصیتی آرام و بسی تندرو که در حقیقیت، پاتریک به علت رابطه بدی که بین پدر و مادر خود در کودکی شاهد بود، انتخاب سبک آهنگ و ورزشی که به آن می‌پردازد، قابل مشاهده میباشد.
ما در اینجا فیلم را به دو قسمت تقسیم میکنم: قبل از روایت زندگی شخصی لی و بعد از آن!
در اینجا میتوانیم به قسمتی از سوالی که برایمان پیش آمده پاسخ بدهیم و آن امتناع از به سرپرستی گرفتن برادرزاده “لی” است که او درون خود نوعی ناتوانی میبیند و آن از اتفاقی که برای دو فرزند خود که منجر به مرگ آنها شده باز میگردد. “لی” به خودش میگوید وقتی که من نتوانستم از بچه‌های خود مراقبت کنم چطور میتوانم از این باری برادرم بر روی دوش من قرار داده، پیروز و سربلند بیرون بیایم، منی که مشکلاتم را در خودم میریزم و همین مسأله باعث گرفتاری بزرگ من در آینده میشود و آن از دست دادن خانواده است . در صحنه‌هایی از فیلم که گذشته را نشان میدهد، ما شاهد رابطه بین دو برادر، “لی” و “جو” هستیم. برادر بزرگ، جو که همیشه به فکر برادر کوچک خود است با همه مشکلاتی که با همسر خود، “اِلیس” دارد اما این لی است که با بدخلقی جواب برادر خود را میدهد و ما نتیجه آن را در آینده پاتریک میبینیم که چقدر بدخلق و درونگرا میباشد که دقیقا همانند عموی خود رفتار میکند.
مقوله “صبر” در این فیلم به وضوح قابل مشاهده است، از تحقیر شدن توسط زن خود با بازی تاثیرگذار “میشل ویلیامز” تا توسط برخی از مردمانی که برای تعمیر به خانه‌‌ی آنها میرود و این صبر جایی لبریز میشود که میتواند به صحنه کافه یا رستوارن رفتن شخصیت لی خود را نشان دهد. در سکانسی که “لی” همسر سابق خود “رندی” را در خیابان میبیند، گفتگویی شکل میگیرد و آن احساسِ تأسف از جانب همسرش است اما آبی که به جوی رفته امکان بازگشت آن وجود ندارد و این مسأله باعث میشود که کمی از آن عذاب وجدانی که “لی چندلر” گرفتار آن شده بود، برداشته شود. یکی از نکات خوب فیلم، وابستگی پاتریک در اواخر فیلم به عموی خود، لی میباشد که بر عکس آن را در ابتدا فیلم میبینیم، که در کش و قوس قضیه سرپرستی پاتریک نشان داده میشود. در آخرین سکانس فیلم، گفتگویی بین “لی” و برادرزاده‌اش، “پاتریک” شکل میگیرد و با دیالوگ‌هایی شاهد سکانس‌های هستیم که اوایل فیلم را به یادمان می‌آورد، جایی که پاتریک و لی مشغول بازی کردن بر روی قایق هستند و آن شادی بین دو شخصیت قابل لمس میباشد
در آخر نباید از فیلمنامه بسیار خوب فیلم به قلم “کنت لونرگان” بگذریم که نقش اساسی را در خوب بودن و طبیعی جلوه دادن ایفای نقش بازیگران و عوامل دیگر فیلم داشته که حاصل آن، افتخاراتی بوده که برای فیلم شکل گرفت است، از دیگر اشخاصی که توانست نقش مهمی را در موفقیت فیلم ایفا کند بازیگر نقش اول فیلم “کیسی افلک” مباشد که با بازی خیره کننده خود، توانست جوایز مهمی در فستیوال‌های مختلف کسب کند که میتوان به مهمترین آن، “بهترین بازیگر نقش اول مرد مراسم اسکار سال ۲۰۱۷” اشاره کرد.
